Sinior Najs Motorcikletta - Maramuresz 2014

[jochen]

Jak Rumunia, to Rumunia - tak dla podkręcenia klimatu, rumuńska Dzika Bomba... (tak naprawdę to ja tu widzę 3 bomby, wszystkie dzikie jak cholera!).

[ex1]

Napisał jochen

Jak Rumunia, to Rumunia - tak dla podkręcenia klimatu, rumuńska Dzika Bomba... (tak naprawdę to ja tu widzę 3 bomby, wszystkie dzikie jak cholera!).

13 mln odsłon... nice..

[sowizdrzal]

[7Greg]

Czyta się doskonale. Zupełnie inne spojrzenie od kogoś dla, którego wiele rzeczy to "pierwszy raz".

Niezapomniane wrażenie.

Dziękuję

Pisz dalej.

[Evvil]

Się pozbierawszy ruszyliśmy nad jeziorko które musiało być gdzieś nieopodal. Kiedy wreszcie dotarliśmy oczom naszym ukazał się bezkres błękitnego oceanu. W zasadzie sadzawka, ale malownicza. Jeziorko w kształcie półksiężyca z trawiastym cyplem po środku. Na miejscu ławeczki, ślady po ognisku.

Czyli rzecz jasna popas i sesje zdjęciowe.
Dla co wytrwalszych okazja do kąpieli.

I sprawdzenia praw fizyki - temperatura wody na wysokości około 2 000 metrów nawet w okresie upałów jest... niska. Z kąpieli nic nie wyszło .

Ile tam siedzieliśmy to cholera wie. W takich okolicznościach przyrody i tej no... niepowtarzalnej nie specjalnie nam się spieszyło.

Aha - dodam, że jeziorko otoczone jest górami które dopełniają całości a z racji tego że jest na wzniesieniu, to oczywiście widok jest taki jakby stykało się z horyzontem.

No po prostu piknie, piknie, piknie.

Pojarali sobie, połazili i się pobyczyli to trzeba zjeżdżać i szukać dalszej drogi. W tym miejscu wyszła na jaw pewna tajemnica tracków zrobionych przez Śluzę. Otóż zgodnie z trackiem powinniśmy po jakichś 250 kilometrach szutrów dotrzeć do Budapesztu po drodze przejeżdżając wzdłuż szczytów. Gdzieś tak chyba w tym miejscu wyszło na jaw, że tracki to były robione na "linijkę" . W skrócie - ścieżka to była, ale widzieliśmy jak się tam trekkingowcy wspinają. Podjazdu dla dwóch kółek zasadniczo..... nie było. Przynajmniej nie tam gdzie byśmy chcieli .

Chłopaki poczynili mały rekonesans i zapadła decyzja - spieprzamy stąd w drugą stronę. Czyli w kierunku Ukrainy.

W czasie jednak kiedy my urządzaliśmy sobie popas na jeziorkiem na popas na połoninach wybrały się krowy. Wyjeżdżam zza zakrętu i widzę, że tam gdzie tylko chciałoby się przejechać stoi bydło. Oczywiście krowy to nie problem. Problemem była krowa na przedzie która po dokładniejszych oględzinach okazała się być bykiem.

Stoi takie bydle i lampi się na mnie. Patrzę - młode jakieś bo takie małe, ale rogi konkretne. Przyglądam się uważniej - no fajfus jak nic. W sensie to na pewno nie krowa.

I pytanie - jak zachowuje się byk jak widzi motocykl który chce wjechać mniej więcej w stado bądź co bądź jego krów? Sprawdzimy organoleptycznie. Jak coś to dzida i zobaczymy kto szybszy (przez myśl mi przeszło tylko że Lamborghini nie bez powodu ma chyba byka w logo). To ja długa i... nic. Krowy spieprzyły na boki, a byk ma zarówno mnie jak i chłopaków centralnie w poważaniu. I dobrze.


Wróciliśmy do przełęczy i zjechaliśmy przeciwną szutrówką w kierunku wzniesień otaczających dolinę od wschodu. Jechało się naprawdę piknie, chociaż teren, przynajmniej jak dla mnie, był już troszkę trudniejszy. Podjazdy z luźnymi kamieniami powodowały że miałem miejscami trochę luźno w gaciach ale generalnie frajda była i chyba o to chodzi.

Mądrzejszy o nauki z dnia poprzedniego - "po ch... hamujesz przodem na zjazdach!!", zacząłem wykorzystywać spowalniacz tylni albo po prostu silnik co jak się okazało bardzo wiele ułatwiło. Nie śmiejcie się - dla mnie Maramuresz to nauka nauka i jeszcze raz nauka.

Droga zaczęła się wić ku dołowi, ostatni przejazd przez las - po drodze spotkanie chłopaków z grupy lekkiej którzy jak się okazało wybrali tą samą trasę tylko w drugą stronę.

Po drodze również stadko owiec które musieliśmy zaliczyć, w sensie przecisnąć się obok.

Uroczo.

Dojechaliśmy na dół i wtedy... awarii ciąg dalszy - Śluzie padła pompa paliwa. Chłopak sobie radzi to ja sobie przeleję wodę z butelki do camelbaga. Wtedy to też okazało się że mój pomysł żeby na wyprawę zamontować sobie na na miejscu pasażera komin nie był pomysłem który powtórze. Tani oxford poległ i wyrzygał zawartość (część zawartości) mojej torby gdzieś po drodze. No nic. Szybkie przepakowanie i można lecieć dalej.

A dalej szutrówka-asfalt-płyty-kijowyasfalt-szutrówkazestrumyczkiemwzdłóż,żwir prosto do kamieniołomu. Serpentynami w górę wyżej i wyżej. Widoki jak z madmaxa - postapokaliptyczna pozostałość po całkiem sporym, w zasadzie ogromnym, kamieniołomie. Stromo jak diabli (w zasadzie urwiskowo) a pogoda zaczyna się pogarszać. Dotarliśmy tak wysoko jak mogliśmy, Mateusz na czuja postanowił zawalczyć z kolejnym podjazdem ale utknął po kilkudziesięciu metrach. Nie miało to większego sensu na klockach. Sesja zdjęciowa, fajeczek i spadamy.

No i rozkmina - a może być tam zanocować jutro? Budynki pozostałości po kamieniołomie robiły piorunujace wrażenie. Sam beton bez szyb czy czegokolwiek i resztki urządzeń do wyrąbu skał. Byłoby na pewno ciekawie ale zapewnie byłoby również zajebiście zimno.

Ponieważ zaczynało padać trzeba było rozpocząć kolejny etap walki o życie, a dla pozostałych chłopaków po prostu zrobić zjazd.

W tym miejscu jakoś tak się rozdzieliliśmy że chłopaki wyrwali do przodu a mi się zostało z Tomkiem z tyłu. Na domiar złego przy wjeździe na asfalt porąbałem kierunku i pociągnąłem Tomka za sobą w przeciwną stronę niż zamierzaliśmy jechać - a zbieraliśmy się na żarełko do Borsy. Nadrobiliśmy kilka kilometrów ale w deszczu finalnie dogoniliśmy chłopaków którzy rozsiedli się w tej samej knajpie w której byliśmy dnia poprzedniego.

Obiadek, fajeczek i krótka piłka - co dalej, bo nie ma pogody. No jak to co dalej - wbijamy na kemping do chłopaków, zostawiamy bambetle i dekujemy się do jutra. Zadekowanie się do jutra w praktyce zostało przemianowane - zostajemy do końca, ale to wyszło w praktyce.

[Lepi]

Nad tym samym jeziorkiem te same byczki najwidoczniej spotkałem. Zostawiłem landrynę opodal, wszak "krówki" niewinne i błogość popasu naruszyć nie nada. Przeszlismy, podziwialiśmy ale aby wrócić - byczki trza było borówkami omijać. Pieszo robi większe wrażenie

[sluza]

Nadrabiam fotami:

P1020025.jpg

Ścieżka nad jezioro. Zaczynała się już coraz bardziej piesza, ale nie żeby nieprzejezdna....

P1020026.jpg

... tym bardziej nie wiem po co udałem się w poszukiwanie lepszej drogi.

P1020027.jpg

Ale reakcja tych co zostali - bezcenna. Popatrzcie na ich miny: "Łaaaaaał, jak ten Śluza zajebiście jeździ" hehe, się wie

P1020029.jpg

Afryki nie dadzą rady?

P1020036.jpg

Widoczki nas rozpieszczały...

P1020047.jpg

Mateusz strasznie się cieszył...

P1020054.jpg

Chłopcy zrzucili spocone odzienie. Co poniektórzy nawet zyskali bez spodni motocyklowych...

P1000154.jpg

Miejsce cudowne...

P1000156.jpg

P1000167.jpg

To krzyż na połoninach na szlaku z Prislopu do Borsy.

P1000168.jpg

Ktoś jeszcze chce pomarudzić na temat moich tracków?

P1000175.jpg

Zamknięta kopalnia siarki

P1000174.jpg

Krzyczę, wołam, chodźcie, tu jest fajnie. "Nie, boimy się". Oczywiście żartuję. Robimy odwrót do Borsy

P1020058.jpg

Po drodze padła mi pompa. Uwielbiam jak oni wszyscy mi pomagają Krzysiek coś próbował, aczkolwiek śmiesznie mu to wychodziło

P1020062.jpg

Nasza cabana w Borsie. Nie myślcie, że to jakiś full wypas. Zimą jest w nich naprawdę zimno

P1000188.jpg

.. a towarzystwo za ścianą było drętwe. Sawy się nawet dziwił czemu nie ma okna u niego w pokoju. Jakiś ich lokalny zwyczaj, że chowają swoich bliskich na własnych posesjach. Trochę ciężko potem taką nieruchomość sprzedać...

[zaczekaj]

Świetne widoki nad tym jeziorkiem, muszę tam trafić

[Arkadius]

I ja poprosze o namiary na jeziorko i wskazówki dojazdu ;-)

Edit
Jeziorko odnalezione, tylko są dwa i na złosc oba z cypelkiem ;-) bardzo duze na południe od Borsy i mniejsze na południowy-wschód, które to bedzie? :-)

[sluza]

patrz z przełęczy Prislop na południe
47°34'22.47"N
24°48'48.72"E