Rosja oczami Rosjanki

Napisał Emek

Że tak zapytam, udało się komus nagrać tą prelekcję?

No właśnie, jak się live stream nie udał to może ktoś coś nagrał?

[jochen]

Chyba niestety nikt nie nagrywał. Ja tylko parę fotek strzeliłem...


Slajdowisko Kateriny (1 of 4)_01.JPG


Slajdowisko Kateriny (2 of 4)_01.JPG


Slajdowisko Kateriny (3 of 4)_01.JPG


Slajdowisko Kateriny (4 of 4)_01.JPG

[consigliero]

Napisał Radarman

No właśnie, jak się live stream nie udał to może ktoś coś nagrał?

Nic nie stoi na przeszkodzie, jak Katerina wyrazi ochotę, aby spotkanie powtórzyć. W rejonie Kielc jest podobno takie miejsce jak pub stajnia, lub możemy się spotkać gdzieś w plenerze albo ponownie na Szewskiej, może już na pierwszym piętrze. Zaraz zakładam temat jak tanio i bezproblemowo załatwić wizę wielokrotną do Rosji, bo najbardziej też nie lubię jak termin wisi nad moją głową, że czas już wracać

[GregoryS]

Consigliero, nie tyle w glowie utkwilo ile padla komenda ze tam pojedziesz, wszyscy slyszelismy
Dzieki za organizacje spotkania !

[Emek]

Pub Stajnia mi pasuje. Można też zagaić do CK Riders bo mają klub swój. Tylko proszę nie umawiajcie się na tygodniu.

[Muscalero]

Kielce mogą być i na tygodniu.

Wysłane z mojego SM-A510F przy użyciu Tapatalka

[Metel]

Napisał Ikar

Dziękuję Kasiu za dzisiejszą prelekcję przy Szewskiej, to było coś autentycznego...

Napisał GregoryS

Rowniez wielkie dzieki Troche jednak inaczej patrzy sie na Rosje po takiej prelekcji.

Napisał Zet Johny

Katerina bardzo dziękuję za tą prezentację. Tego nam (mi i mojej żonie) trzeba było żeby w końcu zacząć intensywnie myśleć o tym kierunku na następne wypady.
Katerina robisz świetną robotę.

To ja Wam bardzo dziękuję, że przyszliście żeby mnie posłuchać i za Wasze ciepłe słowa i wsparcie Mam nadzieję, że to było nie ostatnie nasze spotkanie. Tym bardziej, że nie tylko czytam o Rosji, a również obecnie przygotowuję wyjątkowy wyjazd, jakiego jeszcze nie miałam. Oczywiście, wyjazd do Rosji. Więc na pewno nie zabraknie ciekawostek w tym wątku

[consigliero]

Napisał Metel

To ja Wam bardzo dziękuję, że przyszliście żeby mnie posłuchać i za Wasze ciepłe słowa i wsparcie Mam nadzieję, że to było nie ostatnie nasze spotkanie. Tym bardziej, że nie tylko czytam o Rosji, a również obecnie przygotowuję wyjątkowy wyjazd, jakiego jeszcze nie miałam. Oczywiście, wyjazd do Rosji. Więc na pewno nie zabraknie ciekawostek w tym wątku

Motocyklem? Kiedy ?

[Metel]

Napisał consigliero

Motocyklem? Kiedy ?

Tak, motocyklem. W lecie, oczywiście

[Metel]

Opowiadając o Rosji, nie widzę możliwości opowiadać tylko o czymś jednym. Nie możliwe opowiadać o jednym z 85 regionów wśród których każdy był by wyjątkowy, nie poruszając tematów, na przykład, zwyczajów spotykanych tylko w nim czy jego kuchni.

Jednak dzisiaj opowiem o tym co łączy wszystkie regiony bez wyjątków i bez czego nie może być Rosji. Dzwony. Ich dźwięk można słyszeć zewsząd będąc tam….. To one były wyjątkowymi prezentami, a z ich ozdobienia można przeczytać większą część historii średniowiecznej Rosji.

Dzwony na Rusi przez wieki były integralną częścią życia narodu rosyjskiego i w tradycyjnej kulturze rosyjskiej były postrzegane jako "głos Boży".

W XX w. niszczono świątynie-stworzenia ludzkich rąk, w ogniu płonął staroruski obraz, książki, wyburzano dzwonnice, niszczono dzwony.
Ale minął czas, a Rosjanie zaczęli zdawać sobie sprawę, że po utracie „korzeni drzewo nie przetrwa”. Dzwony są jednym z potężnych korzeni rosyjskiej kultury muzycznej. Jest to równie ważny i artystycznie swoisty rodzaj narodowego dziedzictwa kulturowego, jak sztuka śpiewu, ikonografia, architektura, rzemiosło ludowe.


Trochę historii
Historia dzwonu sięga ponad 4000 lat. Najwcześniejsze (XXIII—XVII wiek p.n.e.) znalezione dzwony miały niewielkie rozmiary i zostały wyprodukowane w Chinach.

1.jpg

Również w Chinach po raz pierwszy wyprodukowano instrument muzyczny z kilkudziesięciu dzwonów. W Europie podobny instrument muzyczny (carillon) pojawił się prawie 2000 lat później.

W Rosji dzwony pojawiły się niemal równocześnie z przyjęciem chrześcijaństwa pod koniec X wieku. Zostały zapożyczone z Europy Zachodniej, a nie z Bizancjum, jak można by przypuszczać. Rosja przyjęła ten atrybut życia codziennego, który dla rosyjskich przestrzeni okazał się bardzo przydatny do różnego rodzaju sygnałów. Rozpowszechnianie dzwonów, w pierwszych dziesięcioleciach przyjęcia chrześcijaństwa w Rosji, nie miało masowego charakteru. Były rzadko spotykane i niewielkie, poza tym, jak podają kroniki, często ginęły od pożarów i walk ze Złotą Ordą. Za najwcześniejszy z zachowanych dzwonów do dzisiaj, uważa się dzwon z 1420 roku. Znajduje się na dzwonnicy Trójcy Sergiusza Ławry – w klasztorze niedaleko stolicy. Dzwon nazywany jest "Nikonowskim" lub "cudotwórcą". Ma dość nietypowy kształt, jednak do dzisiaj uczestniczy w dzwonie.

2.jpg

Jakie mogą być dzwony i czym się różnią dzwony rosyjskie od europejskich?

Różnią się prawie wszystkim. Rosyjskie dzwony mają inny kształt, w inny sposób są mocowane, inaczej dzwonią. W przeciwieństwie do europejskich dzwonów, które obracają się wokół siebie, rosyjskie dzwony są unieruchomione. Aby wydobyć z nich dźwięk, dzwonnik pociąga za linę przywiązaną do języka dzwonu. Sam dźwięk również znacznie różni się od dźwięków kościołów innych wyznań. Jeśli dzwony Europy Zachodniej zawierają podstawy melodyczne i harmoniczne, to w rosyjskich dźwiękach tego prawie nie ma. Sercem rosyjskiego dzwonu jest rytm i charakter. Dzwonnik dzięki wewnętrznemu instynktowi, poczuciu rytmu i doskonałej znajomości dźwięku, posiadaniu techniki wykonania muzyki na podstawie ustalonych reguł, może poprzez dzwon przekazać radość bądź spokój, głęboki smutek lub triumf duchowej treści kultu cerkiewnego.

3.jpg

Do czego są używane.
Dzwon pełni w życiu cerkiewnym pewne funkcje: zwołuje wiernych do służby, wyraża uroczystość nabożeństwa, informuje o czasie odprawiania najważniejszych części nabożeństwa. Z dzwonem, Rosjanie połączyli wszystkie swoje uroczyste i smutne wydarzenia. Stąd pojawiły się różne rodzaje dzwonienia, a każdy rodzaj dzwonienia ma swoją nazwę i znaczenie.
Małe dzwonki były bardzo lubiane w Rosji. Ich muzyką była ozdobiona długa i męcząca jazda dyliżansów po rozległych rosyjskich przestrzeniach. Było to proste: dzwonki wisiały pod łukiem i podczas szybkiej jazdy wstrząsały się, wydając wiele srebrnych dźwięków. Oprócz tego, w 17- 19w. dzwony były zawieszone we wsiach przy drogach, żeby podróżni w czasie zamieci mogli łatwiej znaleźć drogę.


Dzwonnica.
Do dzwonów budowano specjalne pomieszczenia-dzwonnice. Początkowo były one drewniane, pod dachem, do których przymocowane były zestawy dzwonów różnej wielkości, z których każdy dzwonił własnym głosem, co pozwalało dzwonnikowi pracować bezpośrednio z ziemi.

4.JPG

Wadą takiego umieszczenia jest szybkie tłumienie dźwięku, a dzwon jest słyszalny z niewystarczającej odległości. Później były to kamienne galerie, w których między podporami wisiały dzwony. Ale taka pozioma konstrukcja, zakłócała między sobą dźwięki dzwonów, co nie było zbyt piękne. Później zaczęto wznosić dzwonnice, które były wyżej reszty budynków, a więc dzwonienie z nich było szczególnie dobrze słyszalne. Wtedy zaczęto budować specjalne wieżę-dzwonnicę i ustawiano je oddzielnie od budynku kościoła. Pozwalało to znacznie zwiększyć zasięg słyszalności dźwięku.

5.jpg

W starożytnym Pskowie dzwonnica często włączana była do konstrukcji głównego budynku. W późniejszym czasie pojawiła się tendencja do dobudowywania dzwonnicy do istniejącego już budynku kościoła. W późniejszych zabudowaniach, głównie w XIX wieku, dzwonnicę wprowadzono do konstrukcji budynku kościelnego. To wtedy dzwonnica, będąca pierwotnie budowlą pomocniczą, stała się dominującym elementem w jej wyglądzie.

6.jpg

W Rosji, z jej rozległymi obszarami i znaczną odległością wiosek od siebie, istniała pilna potrzeba takiego narzędzia, które może szybko powiadomić ludzi. Dlatego w Rosji starano się odlewać duże dzwony.

Specjalny sposób dzwonienia, inny niż zachodnioeuropejski – "językowy", kiedy nie cały dzwon jest kołysany, ale tylko jego język, pozwoliło na odlewanie dzwonów o dużej wadze i dzwonienie do nich bez obawy o zniszczenie dzwonnicy. Najsłynniejsza dzwonnica w Rosji dzisiaj znajduje się w stolicy. Nazywa się dzwonnicą Iwana Wielkiego. Jest to okazała, trójnawowa, złota wieża, której budowę prowadzono pod kierunkiem architekta Bona Friazina (Włoch!) w latach 1505-1508.

7.jpg

A największy na świecie dzwon, który na szczęście nigdy nie zadzwonił, również jest tutaj. Nazywa się Car-dzwonem i waży 200 ton.

8.jpg

Imiona dzwonów
Dzwony z pięknym, przyjemnym, wesołym głosem nazywane są "krasnymi". Wiele dzwonów w Rosji otrzymało nazwę "Łabędź" za silny i ostry dźwięk, przypominający głośny krzyk tego ptaka. A za nierówny dźwięk dzwony otrzymywali trafne pseudonimy "Kozioł" lub "Baran". Dzwon Wielkiego Postu zostanie zwiastowany w "głodowy". Wiele dzwonów nazwano na cześć świąt i świętych.


Dzwonnik – to zawód.

Muzycy, którzy grają w dzwony - dzwonnicy, osiągnęli wielkie mistrzostwo w swojej sztuce, że na każde wydarzenie wymyślili własny sposób gry, a każdy dźwięk ma swój charakter i znaczenie, niesie szczególny nastrój.

9.jpg

Technicznie opanowanie gry na dzwonach nie jest trudne: nawet ludzie, którzy nie są wykształceni muzycznie, mogą go opanować w ciągu kilku tygodni. Ale mówimy o podstawowych umiejętnościach technicznych. Potem zaczyna się praca artystyczna z dzwonami, a prawdziwa sztuka dzwonienia wymaga wiele lat pracy. Dobry dzwonnik, przede wszystkim, powinien zrozumieć związek dzwonu z nabożeństwem; znać cały jego przebieg, symbolikę kultu, znaczenie dzwonienia; być w stanie przekazać odpowiedni nastrój w dźwiękach. W końcu dzwonienie jest jednym z rodzajów sztuki muzycznej. Więc dzwonnik potrzebuje czasu, aby nauczyć się pracować z dzwonami jako instrumentem muzycznym.
Jeden muzyk może grać nawet na 15 dzwonach jednocześnie.

Muzyka dzwonów i jej znaczenie
W swojej wielowiekowej historii dzwony w Rosji z prymitywnych instrumentów sygnalizacyjnych przerodziły się w bardzo złożony instrument sygnalizacyjno-muzyczny składający się z kilkunastu różnych dzwonów. Wyróżnia się grupy dzwonów, które pełnią różne funkcje w "orkiestrze dzwonowej". Najmniejsze dzwony nazywane są dyskantami lub dzwonkami. Wykonują na nich drobne figury rytmiczne. Największe dzwony basowe - ustawiają tempo dzwonka i tworzą jego podstawę, środkowe dzwony lub altówki prowadzą melodię.

Dźwięki zależą od konkretnego nabożeństwa, stąd nazwy dzwonów, których używają: uroczysty, niedzielny, codzienny, godzinny. Istnieje kilka rodzajów dzwonków:

„Blagowest” -pojedyncze uderzenia w wielki dzwon.
„Perebor” - jedno uderzenie w dzwony od małego do dużego.
„Perezwon” - naprzemienne uderzenia w dzwon od większego do małego.
„Trezwon”- kilka jednocześnie dzwoniących dzwonów.

„Perebor” jest dzwonkiem pogrzebowym. Jest to naprzemienne uderzenie w każdy dzwon, począwszy od najmniejszego do największego, a następnie całkowite uderzenie we wszystkie dzwony w tym samym czasie. Takie dźwięki dzwonów powtarzają się przez jakiś czas "w kółko" tak długo, jak wymaga tego reguła, na końcu tego następuje krótki „Trezwon”. Powolny ruch dzwonów, od najmniejszego do największego, symbolizuje rosnące życie ludzkie na ziemi, a jednoczesne uderzenie dzwonów oznacza zahamowanie ziemskiego życia śmiercią. Radość w życiu ostatecznym w raju wyraża się, na zakończenie żałobnych dźwięków „Trezwonem”.

Święta dzwonów
Każdego dnia rano i wieczorem, w święta i w dni smutku, od wczesnego dzieciństwa do godziny śmierci Rosjanie słyszą dzwony. Dla wszystkich ludzi niezależnie od statusu głos dzwonów brzmi tak samo. Prawdopodobnie dlatego dzwony stały się narodową tradycją.

Teraz specjalnie organizują święta muzyki dzwonowej, na które przyjeżdżają miłośnicy tego pięknego rodzaju twórczości ludowej. Najczęściej takie święta muzyki dzwonowej są organizowane w miastach, które są powszechnie nazywane "złotym pierścieniem Rosji": Suzdal, Rostów Wielki i które znane są ze swoich wspaniałych dzwonów. Wtedy w miastach rozbrzmiewają dzwony przez cały dzień, a nad ziemią unoszą się magiczne melodie muzyki dzwonowej.

Pokażę tu zdjęcia z takiego festiwalu. Popatrzcie ile tam jest ludzi i na ich twarzy – z nich łatwo przeczytać atmosferę która tam panuje.

10.jpg

11.jpg

12.jpg

13.jpg

14.jpg

15.jpg

16.jpg

17.jpg

18.jpg

19.jpg

20.jpg

21.jpg

23.jpg

24.jpg

25.jpg

22.jpg

Wy też możecie tam pojechać żeby posłuchać tej muzyki. Co roku, w lecie, w Karelii i obszarze Archangielskim są całe festiwale sztuki dzwonarskiej (rus). Zwykle takie święto trwa od 2 do 4 dni, a razem z nim jarmarki, warsztaty rzemiosł ludowych, miejscowe potrawy, różne zabawy, etc. Najbardziej cenne jest to, że festiwale są organizowane NIE dla turystów, a to znaczy, że
to jeszcze jedna możliwość zobaczyć prawdziwą Rosję, poznać ludzi, skosztować miejscowej kuchni, kupić ręcznie robione pamiątki, a może nawet zrobić je samodzielnie
Byłam tam, słuchałam muzyki, kosztowałam. Wróciłam bardzo zadowolona. Więc, polecam

Post zawiera zdjęcia ze strony internetowej muzeum „Малые Карелы”.