Szlakiem Grąbczewskiego - Pamir 2018 - Africa Twin Forum

El Komendante · 10.03.2020, 07:57

Dzień dobry,

pobudka przywraca roównowagę. Swieci slońce, wieje wiatr od.. oceanu.
Nie ma pociągu, nie ma wagonu towarowego... Jest Franca Żak z kawą i jeden ze smołowatych. Smołowaty uśmiecha sie i kiwa głową.
Acha, czyli jeszcze nie jedziemy?
Pierwszy raz od długiego czasu i ja się uśmiecham. Nie był to sen, który chciałbym, by trwał, chociaż...?

Ten Smoła akurat mówi trochę po angielsku, tyle co ja. Train tuday, ok? Ok.
Woda w oceanie też ok. Kilkanaście stopni - w sam raz dla mojej chorej tkanki.
Pojawia się coś, na miarę szczątek entuzjazmu.
Mam ochotę pozwiedzać. Widzę świat zbieżny z oczekiwanym. Życie toczy się rano i wieczorem. Smoliści łowią, załatwiają sprawy. Ich żony gotują, dzieci biegają.
Z tym załatwianiem spraw, to się trochę wyrwałem. Nie chcę tu w każdym razie zostać ani dnia dlużej. Nie moje życie, nie moja sprawa.

Narzędzia wątku
Wersja do druku Wyślij na email
Wygląd
Wygląd liniowy Wygląd mieszany Wygląd watkowy

Podobne wątki
Wątek	Autor wątku	Forum	Odpowiedzi	Ostatni Post / Autor
20-22.07 Rajd szlakiem VI Wileńskiej Brygady AK	Barył	Umawianie i propozycje wyjazdów	1	12.07.2012 22:54
UKRAINA 16,17,18 września szlakiem szuter party	korba	Umawianie i propozycje wyjazdów	4	19.09.2011 16:53
Rajd Szlakiem gen. Andersa	zbyszek_africa	Trochę dalej	92	27.03.2011 00:00
Ukraina - misja i rajd szlakiem polskich zamków	diverek	Umawianie i propozycje wyjazdów	22	17.04.2010 22:08

10.03.2020, 07:57	#37
El Komendante Banned Zarejestrowany: Oct 2015 Miasto: Przystanek Oliwa Posty: 350 Motocykl: Lublin Autobus Online: 2 tygodni 2 dni 12 godz 52 min 56 s	Dzień dobry, pobudka przywraca roównowagę. Swieci slońce, wieje wiatr od.. oceanu. Nie ma pociągu, nie ma wagonu towarowego... Jest Franca Żak z kawą i jeden ze smołowatych. Smołowaty uśmiecha sie i kiwa głową. Acha, czyli jeszcze nie jedziemy? Pierwszy raz od długiego czasu i ja się uśmiecham. Nie był to sen, który chciałbym, by trwał, chociaż...? Ten Smoła akurat mówi trochę po angielsku, tyle co ja. Train tuday, ok? Ok. Woda w oceanie też ok. Kilkanaście stopni - w sam raz dla mojej chorej tkanki. Pojawia się coś, na miarę szczątek entuzjazmu. Mam ochotę pozwiedzać. Widzę świat zbieżny z oczekiwanym. Życie toczy się rano i wieczorem. Smoliści łowią, załatwiają sprawy. Ich żony gotują, dzieci biegają. Z tym załatwianiem spraw, to się trochę wyrwałem. Nie chcę tu w każdym razie zostać ani dnia dlużej. Nie moje życie, nie moja sprawa.