Białoruś 2012 - "Czas jak rzeka"

[ATomek]

Klęcząc przed tobą

http://youtu.be/rln4N8JPpKE




Obraz 421.jpg

Obraz 422.jpg

Obraz 424.jpg

Znad jeziora, milutkimi skrótami wyruszyliśmy "do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych, szeroko nad błękitnem Niemnem rozciągnionych", a raczej do miejsca urodzenia tego, który tak mocno do nich tęsknił- Adama Mickiewicza.

Obraz 580.jpg

Obraz 426.jpg

Bialorus 274.jpg


"Śród takich pól przed laty, nad brzegiem ruczaju,
Na pagórku niewielkim, we brzozowym gaju,
Stał dwór szlachecki, z drzewa, lecz podmurowany;
Świeciły się z daleka pobielane ściany,
Tym bielsze, że odbite od ciemnej zieleni
Topoli, co go bronią od wiatrów jesieni.
Dóm mieszkalny niewielki, lecz zewsząd chędogi,
I stodołę miał wielką, i przy niej trzy stogi...
Brama na wciąż otwarta przechodniom ogłasza,
Że gościnna i wszystkich w gościnę zaprasza."

Obraz 429.jpg

Obraz 430.jpg

Obraz 464.jpg

Obraz 431.jpg

Byliśmy pierwszymi zwiedzającymi. U furty powitał nas wypoczęty, tryskający chęcią przekazania nam swojej wiedzy Pan Przewodnik.
Ujął nas swoim zaangażowaniem, a wszystko przekazywał w sposób barwny i emocjonalny. A i same fakty w jego ustach brzmiały jak uzupełnienie opowieści, bez nadmiaru dat. Oddaliśmy mu się namiętnie aż na półtorej godziny i wcale nie mieliśmy dosyć
Fakt, że i wiadomości były z tych dla dorosłych, które raczej w szkole się przemilcza.
Miłość ma różne oblicza a często jest nieobliczalna.


Bialorus 341.jpg

Zachęcony, skorzystałem z okazji, by wczuć się w klimat dumy szlacheckiego dworu:

Bialorus 311.jpg


Bialorus 303.jpg


Obraz 443.jpg

Najbardziej smakował węgrzyn, po którym ViVAT! zabrzmiało należycie

Bialorus 322.jpg

"Czym by tu zapełnić te dwanaście ksiąg?"


Bialorus 334.jpg


Po tej wizycie zapamiętaliśmy, że "Mickiewicz jurnym poetą był"
i najbardziej wychodziło mu z obcymi kobietami

Z wrażenia zapomniałem napisać o dbałym wystroju dworku.
Zachęcam do zobaczenia na własne oczy.

Obraz 457.jpg


Dzięki Panu Przewodnikowi przenieśliśmy się kilkaset lat w czasie, co pozostawiło w nas trwały ślad i pozwoliło bardziej zrozumieć tęsknoty Mickiewicza i dodać swoje:

"Do tych szuterków leśnych, do tych dróg zielonych,
raz szerokich, raz węskich, kurzem poszronionych...
Tęskno mi Panie!"


Obraz 463.jpg